AANVRAAG AOV-VERVOER 7-jaar strijd had Bets van ’t Oever nodig om haar AOV-pas te bemachtigen
De stelling van het kabinet is met de Wmo in de hand, dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig moeten leven en wonen. Om mensen betaalbare bewegingsvrijheid te geven bestaat het AOV, zodat je niet thuis zit te kniezen maar onder de mensen kan blijven. Uiteraard zijn hier procedures voor, zo ook in Zaanstad, maar de vraag is of dat vlekkeloos werkt in de praktijk.
Bets woont in een flatwoning in Krommenie. Vanuit haar huiskamer kijkt zij uit op het naastgelegen park. Ik woon hier heerlijk, maar ik wil ook graag naar buiten en naar o.a. de kaartclubs waar ik wekelijks kom. Ik heb een zware vorm van artrose waardoor ik krom loop achter de rollator. Ver lopen gaat niet. Ook niet naar de bushalte. Om mijn rollator in de bus te krijgen heb ik ook hulp nodig. Dan stap ik uit en ga ik lopend verder naar mijn eindbestemming. Daar kom ik dan doodmoe aan.
Volgens Bets kon zij 8 jaar geleden op 70-jarige leeftijd voor het eerst aansprak maken op het AOV-vervoer in de Zaanstreek, maar wat bleek? De leeftijd was verhoogd naar 75 jaar. Na die jaren wachten vroeg zij opnieuw de AOV-pas aan en tot haar verbazing bleek het beleid weer aangepast te zijn, nl. de leeftijd maakte niet uit. Weer werd zij afgewezen. Volgens de gemeente Zaanstad zou de aanvraag te laat binnen zijn.
In februari 2016 werd via het Sociaal Wijkteam huishoudelijke hulp en wederom het AOV-pasje aangevraagd. De thuishulp was geen probleem, maar het busje van AOV wel.
Ik moest op advies een lichtere rollator nemen en als het dan echt niet ging mocht ik aan de bel trekken bij de gemeente. In juni 2016 kwam ik bij de bedrijfsarts van Zaanstad. Hij vond dat ik gymnastiek en yoga moest doen. En de huisarts moest mij maar verder helpen en die zei: “als de gemeente er niet uitkomt mag ik het oplossen. Sorry, ik weet het ook niet”. Uiteindelijk heb ik bezwaar aangetekend bij de juridische afdeling en ook dat werd afgewezen.
Via het BWZ spreekuur kwam Bets bij advocate Anneke Wezel met wie zij naar de hoorzitting ging in het stadhuis. En nu heeft Bets wel een AOV-pasje zodat zij met een busje vervoerd kan worden in de Zaanstreek. “Mondige mensen krijgen dus wel waar zij recht op hebben. Anderen voor wie dit speciale vervoer noodzakelijk is en afgewezen worden verpieteren thuis”, reageert Wezel verontwaardig.
Al is Bets zeer blij met het speciale vervoer, toch is zij boos: “Zaanstad zit je dwars en je wordt aan het lijntje gehouden. Het is te gek voor woorden, dat je een advocaat moet inschakelen om zoiets als vervoer voor elkaar te krijgen.
Dit is een samenvatting van de tekst van Willem Croese.